از عایشه روایت کرده اند که می گوید:هیچگاه نمی شد رسول
خدا(صلی الله علیه واله)از منزل بیرون رود مگر آنکه خدیجه را یاد می کرد
او را مدح و ستایش می نمود و از خوبی های او به زبان می آورد.
تا اینکه روزی طبق همان شیوه همیشگی نام خدیجه را برد و از
از خوبی های او گفت.عایشه می گوید :در این هنگام  حسادت
من بالا گرفت . گفتم خدیجه پیرزنی بیش نبود در حالی که خدا
بهتر از او را نصیب تو کرده !( یعنی من که جوان و زیبا هستم ).
در این هنگام رسول خدا از دست من ناراحت شدند و فرمودند :
به خدا سوگند خداوند زنی بهتر از او به من نداده . او بود که به
من ایمان آورد هنگامی که مردم کفر ورزیدند.او بود که به راست
گویی من ایمان آورد در حالی که مردم مرا دروغگو  خواندند.  او
بودکه مرا بر خودش مقدم داشت و اموالش را در اختیار من نهاد
آنگاه که مردم محرومم کردند. از او خداوند مرا صاحب فرزندانی
نمود در حالی که از دیگر زنان نسبت به فرزند محرومم ساخت.
عایشه می گوید: با خود گفتم از این پس هرگز از او به بدی یاد
نخواهم کرد.( اسدالغابه ج 5 ص 438 ). نتیجه:حضرت خدیجه (سلام الله علیها) 
آن بانویی است که پیغمبر اسلام خود را مدیون فداکاری های 
او می داند . او الگویی است برای تمام مردان و زنان عالم .